मलखाद प्रयोग

पोखरीमा लगातार प्राकृतिक आहारा उत्पादन भैरहोस् भन्नको लागि आवश्यकता अनुसार समय समयमा मलखादको प्रयोग गर्नु पर्दछ । मलखादको प्रयोगले उत्पादकत्व बढाउँछ भन्दैमा अनुपयुक्त तरिकाले प्रयोग गरिएको मलखादले लाभ भन्दा बढी नोक्सानी पुर्याउन सक्छ । तसर्थ उपयुक्त मात्रा तथा तरिकाले मलखादको प्रयोग गर्नु पर्दछ । उत्पादन बढाउने मुख्य पोषकतत्वहरु फोस्फरस र नाइट्रोजन हुन् । यी तत्वहरु पोखरीमा प्राङ्गारिक र रसायनिक मलको प्रयोग गरेर बढाउन सकिन्छ । मलखादको प्रयोग गर्दा सकभर घोलेर घाम लागेको समयमा गर्नु पर्दछ । प्राङ्गारिक मलको रुपमा गाई भैंसीको पुरानो गोबर, बंगुरको मल, हांस तथा कुखुराको सुली, कम्पोष्ट मल प्रयोग गर्नु पर्दछ । गोबरको प्रयोग हरेक १५ दिनमा १० किलो प्रति कट्ठाको दरले प्रयोग गर्नु पर्दछ । नाइट्रोजन र फोस्फोरसको श्रोतको रुपमा युरिया र डि.ए.पी.को प्रयोग गर्नु पर्दछ । हरेक हप्ता ५०० ग्राम डि.ए.पी. र ७०० ग्राम युरिया प्रति कट्ठाको दरले प्रयोग गर्नु पर्दछ ।